Paling ernstiger bedreigd dan de reuzenpanda?

De Good Fish Foundation laat de paling in het rood staan in haar Viswijzer en baseert zich daarbij deels op de IUCN, die de paling weer als ‘kritisch bedreigd’ heeft bestempeld. Daarbij blijven ze hangen in het verleden en vergeten ze de beperkingen van het heden.

Wat ngo’s als de Good Fish Foundation ook vergeten is dat de palingsector vanaf 2009 wel degelijk tot inzicht is gekomen dat er dingen moeten veranderen. Bescherming van de paling, meer aandacht voor migratie en leefgebied; het zijn allemaal punten die vanaf 2010 in de statuten van DUPAN staan.
In Nederland hebben we de bescherming van de paling fantastisch opgepakt, en veel Europese landen volgen inmiddels het Nederlandse voorbeeld.

Om de notering ‘kritisch bedreigd’ van het IUCN beter te begrijpen moeten we naar het totaalplaatje kijken. Het IUCN baseert haar streefbeeld op de hoeveelheid paling in de periode tussen 1960 en circa 1975. De wetenschap wil terug naar dat grote bestand, en ik denk dat iedereen dat ook zou toejuichen.

Het probleem is dat er echter veel verandert is in het leefgebied van de Europese paling. Zo werden er sinds 1960 25.000 waterkrachtcentrales en ruim 40.000 andere hindernissen in de binnenwateren gebouwd. In Nederland waren we druk bezig ons te beschermen tegen de zee, want de watersnoodramp was net achter de rug en de Deltawerken waren gestart. Daarbij komt dat ook tal van leefgebieden in Europa helemaal verdwenen in deze 80 jaar.

Wat ook zeker interessant is, wanneer je kijkt naar de beoordeling ‘kritisch bedreigd’ die de Europese paling heeft gekregen, is dat de beoordeling van bijvoorbeeld de reuzenpanda twee stappen lager als ‘gevoelig’ word aangeduid.

Dat is als je naar aantallen kijkt op zijn minst opmerkelijk. Er komen ieder jaar miljarden palingen bij, en er zijn slechts 1.800 panda’s op de hele wereld.

Wanneer er een panda geboren word in gevangenschap staat het nieuws en de kranten er vol van.

Bron: Visserijnieuws, nummer 30, vrijdag 24 juli 2020

In de wandelgangen hoor ik (Marc Huetink) over het algemeen positieve geluiden als het gaat om het Aalbeheersplan. Er word ruimte gemaakt zodat de paling vrije doorgang heeft het land weer in kan zwemmen, en er is een vangstverbod voor ruim de helft van het jaar.

Als laatste is de bijdrage door de vissers door de volwassen paling over de dijk te zetten. Dit doen ze zodat de paling zijn trek kan maken richting de Sargassozee. Daar paaien de palingen en sterven de volwassen exemplaren.

De geboren glasaal (jonge paling) komt dan met de warme golfstroom weer onze kant op. Dit nobele werk van de vissers word gezien als de grootste kracht achter de groei van het bestand van de laatste jaren. Al met al gebeurt er veel en er word ook veel resultaat gemeten. Zo kreeg ik dit jaar meerdere filmpjes toegestuurd met beelden over de hoeveelheid glasaal in Ierland.

U kunt er vanuit gaan dat de paling die u bij de vishandels koopt, is gevangen door deze vissers en binnen wet en regelgeving vervaardigd is. Door paling te kopen draagt u bij aan deze vissers en dus het Aalbeheersplan.

Dus niet paling mijden om te behouden, maar paling eten om te behouden.